"All your need is love".
Kimilerine göre bir kaç baldırıçıplak, kimilerine göre ilah, rock müziğinin baba'ları Beatles bu sözleri şarkı yaparken, bütün şarkı boyunca bu "slogan"ı haykırırken farkında idi kuşkusuz, bizim aşk'a ihtiyacımız var. Aşksız yaşayamayız, yaşamamalıyız.
Ben, hayatı hep eğlenceli bir akşam yemeğine benzetmişimdir. Aşkı da bu yemeği tamamlayan, bazen nefis bir şaraba, bazen o yemeğe tat veren tuza, bazen tatsızlıktan tad yaratan tek madde olan suya. Nasıl birbirlerine ihtiyaçları var değil mi ? Hayat ve aşk.
Bizim aşka ihiyacımız var da onun bize yok mu peki? Onun üstüne titremezsek, arabamızın yağını suyunu bile ihmal etmezken onu "zaten benim" diye es geçsek yaşayabilir mi ? Onu yaşatmak için özen gösterelim ki, bizi yaşatsın. Yaşayalım ki aşık olalım o da yaşasın. Aşk'ın sembolü kalp'tir ya. Yaşam, kalp. Aşk, kalp. Yaşam, aşk. Ama bence aşk kalp ile sınırlı kalmamalı. En küçük hücremiz bile aşık olmalı, onu yaşamalı ki aşk, aşk olsun. Düşünsenize bir kişilikte milyarlarca can size aşık. Siz milyarlarca cana aşıksınız.
Yasak aşk tanımına çok gülerim. Aşkın doğasında yasak, kilit yok ki, yasak aşk diye bir olgu olsun. Özgür olmayan ruh aşık olabilir mi? Aşık olmayan ruh yaşayabilir mi? Özgür olmayan ruh, yaşamayan ruh değil mi?.
Ben şöyle diyeyim "All your need is love needs you."
Aşk için yaşayın.
Aşk sizi yaşatsın.
Ramiz ŞENMAN - Ağustos 2005